"He will grab the stamp of the DP like a meatball from a plate, the lucky one"/ Agron Gjekmarkaj does not hold back: Berisha inspired supporters outside the Assembly, Babo ate sushi in Tokyo

The deputy of DP, Agron Gjekmarkaj, in a satirical analysis describes the situation that happened the day before in the plenary session and Rama's absence, as well as what happened outside the Assembly, where the opposition protest was being held.

Among other things, he writes that Berisha greeted and motivated his supporters outside the Assembly for March 3, "in defense of the seal that the prodigal son will grab like a meatball from the plate, the blessed one".

Chronicle of a day without yeast and a rixha for Babo.

Yesterday there was no yeast for the revolution, for the sellers, and the same for the government.

Babo was seen eating sushi in Tokyo, then also Tezja, Krifca and Delinen who licked their fingers. The doctor came close, briefly but strongly encouraged the supporters outside the assembly to inspire them for the third date in defense of the seal that the spendthrift boy would snatch from the plate like a meatball, the lucky one.

Determination in the hall was not lacking from either side. Of course, as expected, the revolutionary event could not be the same without the presence of the Prime Minister. He always appears first in sacrifices and last in claims.

My revolutionary friends took it and did not release the istikam. Those inspired by the trimery and oratory of the trumpet of our beloved Albanian Revolution made the deka as me le.

She with her hand in her trouser pocket and looking towards the future was not given away. The revolution has found its icon. Cause doctrine in the oratory.

Nostalgia for whistles and whistles quickly passed. The clapping of hands on the slats created a bam bam and dum dum to please the soul. There was no need for anything.

Kjo nuk do të thotë që mungoi nderimi për sakrificen e kater oreve që Mondi i pat fryrë me stoicizem dhe cilesi  armes së re duke fituar heroikisht ndeshkimin e pushtetit që asnjëri nga ne të shiturit se ka fat.

Teta Gerta me ka marrë zët aq zët sa nuk thuhet edhe pse mua më duket xhanan njeri.

Mora e dhashë me veten dhe si i krishterë shpirt trazuar  që jam nuk e gjeta shkakun e ketij murretimi. Aq u leshova në merzi sa me dukej sikur xhaxhi Titi me Tritanin i dukeshin ku e ku me njerzorë se unë paçka se e dokendisin sistemin mjeksor qe ajo udheheq ore e çast me saber.  Të jetë merzitur që në kronike emertohet si Teta një Zot e di. Unë Boren kam degjuar tek e pyeste ” Teta Gerta , Teta Gerta a me ka Babo xhan ? dhe ajo u pergjigj ëhe ëhe te ka si jo, do të sjellë edhe gurabi” ! Aty e mora spunton. Ndaj rixha Babo bëm  derman se llafi yt melhem është per keso gjëmash. Jorida ndonëse me pa të merzitur nga gjithësa ,  dhe i zi sterrë degjoi vetveten  e iku, diçka me semboi në gji. Na mori me vete ëndrrat e ndryshimit per ti gjuajtur në Lanë e pa shqetesuar per dhimbjet e Gazit fashur me plagë pas betejave të medha dhe të miat prej kronikani të pasherueshem.

Tao kishte lyer floket me një bojë të murrme e të praruar dhe dukej goxha më i ri. Zërat janë se do filloje edhe palester si Damua. Foli disa herë si delja që kullot në të njëjten lendine. Mengjesin e kishte bërë të bollshem se dendesi e madhe gromesinash e rrethonte. Potere e zhurme , gurgullima e krisma. Toni si nga perhumbja ngriti kryet dhe me shikim pyeti ” ç’po ndodh?” ! Supet çova e me gjysem zeri ju gjegja ” ja është bilbili i Taos armet e reja kunder opozites”!

Margerti kishte vënë kufje që troku i revolucionit të mos e stresonte. Çehrja e saj siberiane befas u bë mesdhetare. I dha muhabet Niko qerratait të kthyer nga frontet e medha të Natos e buza e tij vesh me vesh si ylber. Qesh  Nikua qesh ajo virane. Pastaj dielli ra edhe mbi Ulsiun e ngratë të cilin as qyqet s’ja kanë lakmi qekur Bela u ul në krah të Babos dhe golle ja bëri jeten.

Elva i shkoi pranë. Me mjekrren e tij si Frederiko Barbarosa qeshte edepsezi ha ha e hi hi dukej sikur mbytej në një poçe me mjaltë. Hokatej edhe kjo viranja teksa ai i sillte të rejat e fundit mbi arkitekturen si njeri i kulturuar. Salianji foli qafiri. Ashtu siç di ai , pa hile e pa të keq, gjuajti me shkelm dhe dy tri kova zift vershuan neper korridor. Ju kujtoi rilindasve vuvuzelat që që shtinin deri në gurmaz për tu fryrë që tingull i tyre të librojë vatanin. Si petal malli ra mbi atë anë.

Ministri i Brendshem Leontjev Çuçi pasi kishte sprapsur duhitë e medha të revolucionit rrinte më i qetë dhe shihte filma me aksion në celular.

Mimi di Puccini dhe Bracja si deshmitarë të një kohe që nuk kthehet shtrenguan duart gjatë , gjatë të kendelluar në buzqeshje si për të thënë ” të na rrojnë kalamaqerit armiqtë me kokë poshtë”! Armiqtë e Braçes janë miqtë e Mimisë dhe e anasjellta , hajde merre vesh.

Etilda foli si trendafili  që shkund vesen, mirë vende vende, embel diku diku, dhe qershia në fund duke cituar Taon ideologun.

Nasip Naço lutej nën zë. Tejet i pershpirtshem shfaqej. u bëra merak. Ishte i shqetsuar per Majkon dhe Xhemalin në front me ruset në Ukrainë mos perlesheshin trup me trup me ruset nga trimeri e çartur.

Çyrbja nuk gjet paqe. Linja e kuqe direkt me Babon nuk po funksiononte. Një fjalë i duhej , një bekim për të dhënë jete hatasë tek Babo shahej paq nga opozita. Gjithë ate maraz vetem  keshillat e Enit ja paqtuan. Por sytë i nxirrnin shkendija nga urdheri që nuk po vinte. Shpirti i kerkonte beteje.

Dash Sula nuk u pa  e bashke me të bukuria e elegances që edhe me mungesë fliste. Saimir Koreshi qante si Lek Dukagjini për Skenderbenë. Lefter Geshtenja fshinte lotet me berryl që ai leshonte mbi banak.

Ina gjithnjë e me shumë e bërë një me fjalë e lirë kryente aksione guerrile, fliste dhe me vrap kthehej në vend që të mos e zibte ndeshkimi i Bushkes.

Bujar Leskaj ministri im i dashur qe punuam 18 muaj dikur sebashku  shihte lemshin e pazgjidhur të politikes me veshtrimin e atij që do të thotë ” u dhje nusja në kalë o Gone” !

Elisa had a cold. A pretty pink dolloma she was wearing that she took off in no time. The sight of Bela, who occasionally drew a fruit juice without letting out a sigh, was crossed for a moment with that of Xelal, who was already further and further away from Kamza, and peace seemed to have triumphed over war. The coast of Grazmoz and Lindite had become like a tombstone. You cut the blood as it came out. His silence does not bode well. Genc Gjonçaj, who says bereqavers, thanks Baba day and night for what he has given him and waits for the path to open for more. Lindita and Gaz Bardhi were included in the second series of the endless battle. March 2nd is coming, everyone is waiting for Baba to roast him on a spit and no one is worried about how much Bora will cry.