The organizing group of the arms business in Gërdec is about to sink, the prosecutors are expected to take the facts from the American Justice in their hands, the order letters in the USA are launched, information will also be obtained about Patrick He...
Daut Gumeni: This is why the socialists and Gentiana Sula blocked the opening of Ilir Metaj's spy file, we expect that the "syringe with sea water" that the DASH senior official injected into SPAK prosecutors will lead to the arrest of "heavyweights"
The scandal erupts, the Parliament of Albania is accused of voting without a quorum on the Law on Strategic Investments, this is how the Constitution was overturned by the majority, the fraud is revealed
The dubious wealth of the "sheikh" of the Assembly Laert Duraj who challenges the old "wolves" in politics, apartment 200 thousand euros, 11 bank accounts, staggering profits from rent, 180 thousand euros from property sales, how he justified the milli...
Here are the deals of the SP and Reestablishment, how they are defending the corruption of Klodian Allajbeu and Vilma Nushi, thefts with "Hemodialysis", "Check Up", "Laboratories" and "Sterilization" are proven, arrests are expected from SPAK
Rama-Berisha set up a commission to destroy SPAK and the Justice Reform, here are the new "non-women" deals with the prime minister to block arrests
The Port of Vlora scandal broke, this is how Samir Manes was forgiven 57 thousand square meters of land, 2 ministers were implicated, SPAK takes over the lawsuit against the government mega-oligarch
The well-known journalist warns of sensational arrests in the coming days, here are some of the "scorching" files that SPAK is investigating and the scheme followed by BKH agents to arrest Jorgo Goro, the acting mayor of Himara was intercepted for 4 mo...
The evocative inspiration for such a title is found, not in the humorous song, but in the streets of the city of Tirana more than in other Albanian cities of the 'modern' time. The cities of democracy brought to us three decades ago by American imperialism, in the global society where people and animals live together in a chaos "regulated by laws", where the local dog does not know! On "Ndre Mjeda" street, in the capital, at the end of September 2022, a big dog, in the flower garden, bit the hand of an eight-year-old girl! It inflicted four wounds on the back of her tender hand and one on her clean palm. It terrified her and hit her so psychologically that ... she doesn't know how and what will be the continuation of her days. Please tell me how we should express this ominous fact?
In every part of human life as an individual and in every cell of human society taken as a whole, the dog has its own place, role and importance. These he has earned through work, (by this term I understand the services he performs in the interest of human society and nature), with his exceptional qualities compared to other animals that coexist and serve man and with his completely natural existence near. Furthermore, I would say, in a community with man, that being, whose qualities, vices and merits he, the dog, recognizes. However, the dog naturally recognizes the indisputable right of being the dog's master to the human.
"The dog - the leader of the Albanian cynological association once said - is man's most loyal friend because their survival has depended on a mutual relationship. In the context of Albanian life over the centuries it has been so important that its relationship with man was regulated by the canon."
So, man ranks the dog among the irreplaceables of his life. Therefore, completely in a natural course, in centuries and thousands of years, as he has done for himself, man has also sung to the dog, his virtues, his vices, but above all his absolute loyalty. The dog is well-known, even so well-known that it has become equal to man, as a thousand-year-old bearer of virtue and equally ancient in the conception of the vices it embodies, and as a result whole volumes would not be enough to talk about written on this topic. But life has also drawn the conclusion that there are no bad dogs but bad owners. Moreover, I remember with nostalgia, in an Albanian primary school in 1948, in a village where the dog possessed all the attributes we just described, the teacher somewhat tired of life but also tired of it, he used to recite a kind of poem to the students of his class: "the dog, to be good,/ is kept on chains;/ the dog knows neither companion nor friend; / the master is faithful." And he closed it prosaically: "the dog is as suitable as a man, in the conditions of wild life and the conditions of peaceful life in the forest, city or in the countryside."
Qeni, kjo kafshë fisnike që poeti anglo-sakson Edvin Mur(1887-1959)- po se mos vetëm ky!? Sa e sa qindra të tjerë! - e quan “mik të njerëzve” dhe që i madhi i pakthyeshëm ndër eruditët e botës, Viktor Hygo, e ka cilësuar “ një virtyt, që nuk mundi të bëhej njeri, prandaj u kthye në një kafshë”, ka qenë prej lashtësisë, sot e në vijimësi të padyshimtë një bashkëjetues me njeriun në atë masë sa që ekzistenca e njeriut nuk mund të kuptohet pa qenin. Pas kësaj thënie të shkrimtarit të madh ,vihet pikë.
Tani do kthehemi këtu, në rrugën "Ndre Mjeda". Oh, sikur ta dinte poeti i madh i Rilindjes se çfarë po bëhet me qentë e njerëzit në këtë kohë pseudorilindjeje, që reklamoi kryeministri Edi Rama para 14 vjetësh. Në këtë qytet ku ende nuk dihet se kush është qeni e kush është i zoti!Diçka tjetër shihet fare mirë: etja për pushtet e bën njeriun qen të armikut të vet.
...Dikush nga të pranishmit e asaj mënzyre njoftoi taksinë dhe e ëma e dërgoi vogëlushen në spitalin e traumës, ku u bënë veprimet përkatëse. Në lulishte dhe kafehanen pranë saj plasi debati i zjarrtë: kush e kish fajin!? I pari : fajin e ka e ëma që e lejon fëmijën të largohet prej saj. E dyta: Fajin e ka fëmija që i afrohet qenit. I treti: fajin e ka mësuesja që nuk u ka treguar fëmijëve që ta kenë frikë qenin. Tjetri: Faj të madh ka babai; pse nuk vjen këtu në kafene ai që të rrijë pranë fëmijës. Një më tutje: faj kemi ne që rrimë sehirxhinj dhe nuk na bën përshtypje qeni mes parkut të lojërave. Ngrihet një grua si e xhindosur dhe bërtet: Mjaft! Fajin e ka vetëm i zoti i qenit që e lëshon pa zinxhir e pa gojëz në mes të parkut!
Edhe tani që po shkruaj këto rreshta, në këtë rrugë, dëgjohen të lehurat e qenve të lloj-sojtë që kanë pushtuar pallatet e kësaj copëze të dendurbanuar të një njësie bashkiake ku korrupsioni galopant i kryetarëve, dhëndurëve, ministrave, etj. Solli edhe pallate plot me qen! Po më duket vetja sikur jam në një fshat të dikurshëm të thellë të Skraparit ku qentë lehnin kundër hajdutëve, të panjohurve njerëz e kafshë, kundër ujqërve që sulmonin kopenë, por edhe për të përshëndetur njeri-tjetrin, për dashuri, besnikëri dhe ndoshta edhe armiqësi.
Këto, të lehurat e qenve kryeqytetas, janë plot tinguj që thonë : O njerëz! Jemi qenie si dhe ju! Përse na trajtoni kaq keq? Përse na lini mbyllur në dhomëza të pallateve shumëkatësh? Përse na lidhni kur ne duam liri lëvizjeje, e përse na zgjidhni kur doni ju? Ka lehje të serta dhe lutëse, të ashpra dhe kërcënuese, të rënda dhe tmerruese, lehje dhe kujisje plot kërkesa dhe gjithë ankesa. Në qoftë se Nju Jorku para tetë vjetësh numuronte 28 milion qen, për Tiranën tonë ende nuk kemi ndonjë shifër të publikuar, por synimet janë gjithnjë që të arrihet më i përparuari. Pastaj ne dimë të kopjojmë e imitojmë bukur! Keqardhje për njerëzit e kësaj rruge dhe kryeqytetin tonë me disa lloje qensh! Kryeqyteti ynë përbëhet prej banorësh, shumica dërrmuese e të cilëve mbajnë qen pa e njohur këtë kafshë, psikologjinë e saj, huqet dhe cenet e saj, cilësitë e virtytet e saj. Tek ne nuk është ende si në Amerikë, ku shteti ka saksionuartërëçka me ligj së pari për qentë e më pas, shumë më pas, edhe për njerëzit!
Por mos të harrojmë se njerëzit pronarë të këtyre qenve që po lehin tani, në këtë orë të pasdrekes së këtij fundshatatori me shi e mjegull, janë të stresuar po aq, në mos më shumë se qentë! Oh, sa halle kanë ata! Nga mungesa e fëmijëve të emigruar, deri tek mosditja se ku do t'i harxhojnë paratë, nga qeni si antistres e "për hobi",deri tek qeni si bashkëjetues krevati, nga qeni si roje e pronës deri tek qeni si 'motër' për vajzën e vogël. Mirëpo qeni kërkon zgjidhjen e halleve të tij dhe jo të njeriut! Dhe kur njerëzit-pronarë qensh, kujtohen edhe për hallet e qenit të tyre, e lëshojnë atë që të "baresë pakëz lirshëm nëpër lulishte"! Oh, ç' psikologji primitive makabre antiqensh! Si e harrojnë thënien e popullit " shpëtoi si qeni nga zinxhiri!"?!Qeni kur zgjidhet, vete e kafshon edhe fëmijën tetëvjeçare të pafajshme që dëshironte të luante në dëshirat e saj në po atë lulishte ku qeni vrulloi kafshërisht i zgjidhur nga zinxhiri?!
Ky lloj qytetërimi shqiptar i Tiranës, kërkon urgjent edhe një tërësi ligjesh e normash të rrepta të jetës në një bashkësi kaq të gjerë e të panjohur. Është bashkësi ku fliten shumë gjuhë kombësish të planetit , nga Çitagongu, Rogozhina deri në Simbirsk; nga Katalunja, Kukësi në Guanzhou;nga Kimberli,Kolonja në Dublin; nga Korça, Damasku në Bagdad; nga Dibra, Kievi në Kabul, po aq sa nga Konispoli, Manza në Bytyç.Në këtë komunitet jetojnë edhe qentë me gjuhën gjithë lehje e kafshime! A e njeh bashkia këtë situatë dhe a po punon për rregullimin me ligje e rregulla të forta të jetës së këtyre banorëve si dhe infrastrukturën në përgjigje të kërkesave të tyre të shumëllojta e të domosdoshme? Kush pronar qensh është dënuar për kafshime apo ndotje të rrugëve gjithandej prej qenve, nga instancat bashkiake? Cila media flet për kërkesat e kësaj jetese që na dhuroi globalizmi dhe Europa? Çfarë ka bërë Bashkia në këtë drejtim, veç një mikropoligoni për "ksehasjen e qenusheve " tek ish-Parku "Rinia"?Përse nuk janë afishuar ligjet e rregullat e mbajtjes së kafshëve në banesë, në trotuar, në park, në transportim, në kafene e mjedise publike? Kur do të shikojë qeveria dhe bashkia realitetin me syrin e ligjit dhe zbatimit të rreptë të tij në jetën e territoreve të përbashkëta? Njësoj është kjo gjendje edhe në shumë prej rrugëve të tjera të Tiranës sonë të tiranizuar nga stresi që solli politika e cila bën ura ku s'ka lumë. Nga stresi që mbjell politika ekonomike e qeverisë e cila detyron individin o të vjedhë, o të vrasë , o të ikij nga sytë këmbët!Por vend më të mirë se Tirana jonë nuk ka në botë,paçka se numri i qenve po rritet përditë. Është qeveria qëndrore dhe ajo vendore që nuk po i përgjigjen hap pas hapi zhvillimit të vrullshëm kapitalist të ngjitjes së shkallëve që realisht po na zbresin edhe më poshtë...