Health in Albania, VOA: A new service delivery model is needed

In Albania, the health system continues to face problems even though progress has been made in recent years. Citizens' out-of-pocket payments, although they have paid health contributions, are above the average of EU countries, and burden the family budget. Some experts are promoting discussions on a new service delivery model that foresees the increase of health insurance, and the reimbursement of medical services even in private hospitals in order to improve their quantity and quality. The authorities have reservations about this model, while they say they are adding contracts with private structures for services that are missing from public ones.

In Albania, the provision of medical services is based on the universal principle, i.e. the provision of as many services as possible and that of solidarity, the provision of some services even for citizens who have not paid health contributions. But one of the most tangible problems continues to be the high amount of payments they have to make, although they have paid the corresponding contributions.

According to a recent report of the European Commission, which analyzes the programs of economic reforms in the countries of the region, out-of-pocket payments in Albania amount to 45% of the total expenditure on health, significantly above the average of 15.5% of the EU countries. These are the data of 2018, but INSTAT for the following years presents increasing expenses of families for health.

Experts in the field think that the time has come for a public debate that serves to increase the level of health contributions of citizens in order to increase services and quality in the public health system. According to the current scheme, over 50% of the contributions are paid by

state budget (duties - taxes). Citizens pay 3.4% of the salary divided between the employer and the employee. They can also pay contributions to private insurance companies.

"This level is very low. We are practically the last in the region for the level of direct health insurance contributions. Their rate is 8-9% in the region, while in Kosovo it is 7%. With this low level, citizens have less quality services, doctors have lower salaries and there are fewer investments. The truth must be told to citizens, a higher level of payment is quality service to them. Health costs, it costs, it is expensive everywhere. We need political consensus on such issues to have stability over the years," said Qamil Dika, Lecturer at the Faculty of Medicine at UMT, for the Voice of America.

Nga ana e tyre zyrtarët shpjegojnë se politika e rritjes së pagave ka sjellë për pasojë dhe rritjen e kontributeve shëndetësore të qytetarëve. Edhe ekspertët veçojnë hapa pozitiv drejt mbulimit universal të kujdesit shëndetësor si përmes zgjerimit të listës së barnave të rimbursueshme dhe të kategorive që përfitojnë ashtu dhe në drejtim të investimeve në sektorin e shëndetësisë.

Buxheti për sektorin e shëndetësisë është rritur ndjeshëm në dekadën e fundit me mbi 80%, por në raport me PBB ai është 3.1%, dukshëm nën mesataren prej 8% të vendeve të BE, ndërsa autoritetet thonë se synojnë ta çojnë në masën 5%. Komisioni Europian vlerëson se sistemi shëndetësor në Shqipëri është i nënfinancuar dhe se kujdesi shëndetësor arrin të marrë 10% të shpenzimeve qeveritare, nën rekomandimin prej 12% të OBSH. Dhe për rrjedhojë financimet e kufizuara kanë bërë që qytetarët të shpenzojnë nga xhepi shpeshherë dhe në rrugë informale.

Sistemi publik shëndetësor financohet nga Fondi i Sigurimit të Detyrueshëm të Kujdesit Shëndetësor. Modeli është hibrid, një ndërthurje mes atij Beverixh, ku shteti mbulon të gjitha shpenzimet në shëndetësi, dhe atij Bismark ku shërbimet shëndetësore mbulohen nga kontributet e qytetarëve. Në Shqipëri është i zhvilluar dhe sistemi

shëndetësor privat, dhe qytetarët paguajnë nga xhepi për shërbimet që kërkojnë. Por pavarësisht disa përmirësimeve gjatë vitet e fundit, në sistemin publik skema e mbulimit universal është e cënuar.

“Ka sigurisht mangësitë e veta duke qenë një miks i paketave që përdor bota. Një nga mangësitë kryesore është që nuk ofron shërbime universale, ose të gjitha shërbimet. Mangësia tjetër, që ne e ndjejmë të gjithë se detyrohemi të paguajmë edhe nga xhepi për shërbimet shëndetësore lidhet me cilësinë që lë për të dëshiruar në spitalet publike”- u shpreh për Zërin e Amerikës Elisabeta Musta, mjeke në Tiranë.

Për të mundësuar disa shërbime shëndetësore që nuk ofrohen në strukturat shtetërore autoritetet thonë se kanë nënshkruar kontrata me institucione shëndetësore private.

“Shteti për të plotësuar nevojat për ato patologji që nuk mundet t’i mbulojë vetë që janë jetëshpëtuese ka 19 paketa, që qytetarët në bazë të kontributeve të tyre dhe financimeve nga shteti, mund t’i marrin në institucione private shëndetësore siç janë ato të kardiologjisë, dializës, implantit koklear, kataraktit apo radioterapisë. Pra shteti është munduar që çdo vit të plotësojë nevojat në rritje të popullsisë edhe në bazë të zhvillimeve që po bën shkenca mjekësore”- tha për Zërin e Amerikës Mira Rakacolli, Zv. Ministre e Shëndetësisë.

Por mjaft ekspertë në kuadër edhe të përparimit të sistemit privat shëndetësor gjatë dekadës së fundit, po nxisin një debat të ri, në funksion të rritjes së shërbimeve shëndetësore dhe cilësisë duke e parë sistemin publik dhe atë privat si një të vetëm. Ata propozojnë që këto shërbime të mbulohen nga Fondi i Sigurimit të Detyrueshëm të Kujdesit Shëndetësor, në të dy sektorët, dhe qytetari të zgjedhë vetë se ku dëshiron t’i marrë ato.

“Ne përmes rritjes së kontributeve nxisim edhe dy elementë të tjerë, që janë futja në skemë e operatorëve privat, duke ofruar shërbim

shëndetësor për qytetarët të mundësuar nga pagesat e fondit publik dhe elementin tjetër konkurueshmërinë midis dy operatorëve publik dhe privat. Kostoja e shërbimit e kostifikuar nga Ministria e Shëndetësisë i alokohet institucionit ku qytetari zgjedh të marrë shërbim. Këtu do të kishim patjetër një hop cilësor të sistemit tonë shëndetësor. Do të shihet kush reformon më mirë sistemi privat apo ai publik. Dhe drejtori i radhës nuk do rrijë aty të shohë tendera po do shohë mekanizmat se si të rrisë performancën”- vijoi Qamil Dika Pedagog në Fakultetin e Mjekësisë në UMT.

Pedagogu i shkencave mjekësore në Universitetin Aleksandër Xhuvani në Elbasan, Gjergj Koja mendon se një hap i tillë kërkon analiza të kujdesshme pasi pasojat në rast të mosfunksionimit të kësaj skeme janë të rënda.

“Mund të jetë një oportunitet në lidhje me zgjerimin e shërbimeve që skema e sigurimeve shëndetësore mund të mbulojë në të ardhmen duke patur parasysh këtë gjë, që praktika e rimbursimit të dializës në spitalet private është një ogur i mirë për t’u marrë në konsideratë për zgjerimin e skemës. Por kjo është një gjë që duhet parë dhe diskutuar mirë, sepse ka raste që përfiton spitali publik por ka dhe raste që vihet në vështirësi publiku ose përfiton spitali privat në kurriz të spitalit publik. Duhet studiuar mirë, duhen parë disa variante të bashkëpunimit, sepse pasojat në rast të mosfunksionimit të kësaj skeme janë të rënda”- u shpreh për Zërin e Amerikës Gjergj Koja, ish Ministër i Shëndetësisë.

E pyetur nga Zëri i Amerikës në lidhje me diskutimet për një model të ri të ofrimit të shërbimeve shëndetësore të rimbursueshme si në spitalin publik ashtu dhe në atë privat, Zv. Ministrja e Shëndetësisë Mira Rakacolli ishte skeptike duke dhënë këto argumente.

“Ky model ka shumë probleme, teknike, mjekësore dhe financiare. Bëhet vështirësisht i kontrollueshëm. Janë eksperienca të ndara me ekspertë ndërkombëtarë, dhe janë këshilla të tyre. Sepse për një diagnozë me një ekzaminim mund të kërkohen disa, sepse përfiton

më shumë të ardhura spitali. Nuk është model i rekomanduar fuqishëm nga ekspertët me të cilët ne konsultohemi për të bërë më të mirën. Është problem kompleks mbarë botëror, po të ishte një model i mirë nuk do ekzistonin 4. Sejcili ka prioritetet dhe mangësitë e veta”- vijoi Mira Rakacolli Zv. Ministre e Shëndetësisë.

Debatet për modelin e ofrimit të shërbimeve shëndetësore zhvillohen edhe në vendet perëndimore, ku në jo pak raste janë vërejtur mangësi. Por në Shqipëri, ato marrin një përmasë tjetër në kushtet kur shpenzimet qeveritare për shëndetësinë në raport me GDP, si dhe kontributet e qytetarëve janë thuajse sa gjysma e atyre të vendeve perëndimore. Në vitin 2020, sipas një dokumenti të Komisionit Europian për Reformat Ekonomike në rajon, 9.1% e popullsisë, shumë herë më e lartë se mesatarja nga 1.1- 3.3 % e vendeve të BE, raportoi një nevojë të paplotësuar për kujdes mjekësor për shkak të kostos së lartë. Këto shifra sipas ekspertëve tregojnë se pavarësisht përmirësimeve në sistemin shëndetësor, Shqipëria vazhdon të përballet në vijimësi me problemet që lidhen me mbrojtjen financiare të personave me të ardhura të ulëta dhe kategori të tjera vulnerabël./VOA