How Meta-Kryemadhi became millionaires during 30 years in politics, here are the untold stories of the couple who married in power and divorced in opposition, from the luxurious villa with 11 toilets, the palm trees that were brought by helicopter, the...
SPAK issues 19 arrest warrants for Tirana's incinerator, the list includes high-ranking officials, politicians, media leaders and their families, the details of the big operation are disclosed
Does the UDB agency connect Sali Berisha and Baton Haxhiu, this is how the former prime minister defended the analyst for the villa in Golem who is being investigated by SPAK and "swallowed" all the slanderous accusations that they have exchanged with ...
Sali Berisha did not have a mandate according to the Constitution, the head of the DP makes way for Argita and prepares to crown his daughter on the throne with the July 12 protest, Gaz Bardhi ends up as a "squeezed lemon"
The incinerators' money guarantees Arben Ahmetaj's life on the run, here are the transfers of hundreds of thousands of euros by Albanian taxpayers to Swiss offshores, SPAK reveals that the businessman who is helping him in Lugano is accused of money la...
Belinda Balluku "mountain" with reports to SPAK, here are all the scandals in which the deputy prime minister is involved, from investigations into incinerators, corrupt tenders, contracts, privatizations and up to scandalous firms for giving public lands
Strong developments within SPAK, the prosecutors extend the investigation deadlines for Arben Ahmetaj by 3 months and send summons to the oligarch who is accused of money laundering
Spartak Ngjela reveals the "bombastic" behind-the-scenes: This is why the divorce of Ilir Meta and Monika Kryemadhi cannot save them from the shackles and the strong reason that DASH senior official Richard Nephew avoided meetings in Tirana with the 'R...
Roberto Saviano: Meloni-Rama agreement for immigrants, propaganda! It risks being managed by the mafia
Written by SOT.COM.AL 15 Nëntor 2023
At the moment there is only one announcement, that of bringing about 36 thousand immigrants to two detention centers in Albania. One built for managing border procedures, i.e. identification, origin, medical visits. Another to detain immigrants awaiting repatriation. But like everything else this government has done, it's just electioneering. Expensive, however, and paid for by taxpayers. For this availability, Albania will be given an amount, only in advance, of 16 million euros.
This agreement will not only lead to nothing, but will be an additional cost in economic and logistical terms for Italy. And all this will be done as usual in the skin of immigrants.
First of all, being an international agreement, it must pass through the Parliament. But the government declares that, based on the Treaty of Friendship between the Italian Republic and the Republic of Albania of 1995, it will not be necessary. False, an international agreement of this type always requires parliamentary oversight. It must be approved by a vote of the House.
This arrangement is completely illogical, hastily and amateurishly made.
The main problem is jurisdiction. In fact this would happen: Italian jurisdiction would extend to a non-European territory through a simple handshake between Giorgia Meloni and Edi Rama. This means that in those centers the Albanian laws will no longer be applied, but the Italian ones. Even if the center is located in Albania. Staying within those limits, the limits of the detention centers, will be like being in all respects on Italian territory. But all this within the Albanian State.
Who will decide on the personal freedom of the migrant waiting to be repatriated? Who will decide on your application for international protection? An Italian judge, as we just said. But which one? Chosen on the basis of what? Determining who is the competent judge is the basic principle of law. But the Italian government does not respond to this basic principle.
Selection of vulnerabilities
Just as it does not say who will respond to migrants' asylum claims. Any asylum seeker who is rescued by an Italian military ship – which therefore represents Italian territory – has the right to apply for international protection in the European Union. However, if this person is taken to a non-EU country, how is this right guaranteed? Will people have access to all the services that need to be provided, such as lawyers, translators, territorial commissions, mediators, etc.? Who will take care of maintaining European standards for reception and rights? Who will provide these rights?
Dhe sërish, si e vendosni se kush do të transferohet në Shqipëri? Qeveria ka specifikuar se të miturit, gratë dhe subjektet vulnerabël nuk do të transferohen në qendra . Por nga bordi i një anijeje, si mund të dallosh nëse një person është i prekshëm apo jo?
Do të shohim nëse dhe si është antikushtetuese kjo marrëveshje dhe do të na thonë përgjegjësit. Por me siguri mund të themi se është e padobishme politikisht dhe organizativisht. Bëhet fjalë për qendra shumë të shtrenjta, të cilat do të kërkojnë përpjekje të konsiderueshme logjistike. Në fund, megjithatë, jo vetëm që nuk do të përmirësojnë menaxhimin e flukseve në Itali, por do të përkeqësojnë problemet ekzistuese.
Le të shohim numrat. Në protokoll qeveria shkruan se në qendrat shqiptare mund të strehohen maksimumi 3 mijë persona në të njëjtën kohë. Giorgia Meloni saktësoi se çdo muaj do të transferohen 3 mijë persona, gjithsej 36 mijë në vit. Pra 36 mijë riatdhesime çdo vit . Nga cili cilindër vjen ky numër?
Vetë ministri Matteo Piantedosi, duke folur në Kuvend rreth një muaj më parë, pranoi se shifrat reale janë shumë më të ulëta për momentin. Nga janari deri në tetor të këtij viti, Italia ka riatdhesuar 3,471 emigrantë. Një vit më parë, në të njëjtën periudhë, vetëm 2800. Më shumë se 3 mijë në muaj. Këto shifra janë thjesht të fryra për të sugjeruar se qeveria po menaxhon dhe zgjidh çështjen e migracionit, gjë që nuk po ndodh aspak.
Premtime të rreme për riatdhesimet
Emigrantët në pritje të riatdhesimit do të mund të qëndrojnë në qendra deri në maksimum 18 muaj. Kryeministri shqiptar Edi Rama saktësoi se me skadimin e këtij afati, Italia do të duhet t'i rikthejë në territorin e saj, nëse nuk ka arritur t'i riatdhesojë ndërkohë. Gjë që ka shumë pak gjasa, duke qenë se ata kurrë nuk kanë arritur të riatdhesojnë kaq shumë njerëz. Pra, për të qenë të qartë, kur të kalojnë 18 muajt, emigranti i ndaluar në Shqipëri duhet të kthehet në Itali. Dhe në fund ai do të jetë në rrugë në Itali, siç ndodh edhe sot. Me, përveç kësaj, kostot e transferimit të këtyre njerëzve nga një vend në tjetrin. Një strategji e turmës.
Natyrisht Giorgia Meloni i di të gjitha këto, por hesht për këto shifra dhe për këto fakte, sepse në të kundërt do të pranonte se ai me Shqipërinë është një operacion krejtësisht i kotë.
Italia pretendon të jetë një nga ekonomitë më të mëdha në botë dhe ka një kapacitet logjistik dhe pritës pafundësisht më të madh se një vend si Shqipëria. Ky operacion nuk ka kuptim në asnjë nivel, është thjesht propagandë. Është thjesht një reklamë tjetër elektorale.
Dhe në fund, çfarë do të ndodhë në Shqipëri kur të nisë ky projekt? Kush mendoni se do të menaxhojë ardhjen, prokurimin, mensat, në disa raste edhe arratisjet nga këto qendra? Familjet mafioze shqiptare.
Rreziku që krimi i organizuar shqiptar të marrë pjesë në këtë operacion është shumë i lartë.
Pa kontroll të drejtpërdrejtë, siç dihet, kujt do t'i shkojë financimi italian?
We saw it with Turkey, with Tunisia, with Libya. Transferring control of your borders does not at all lead to greater security, does not at all lead to greater management capacity, it only brings the horror of injustice, torture, corruption.
We are physically moving our borders to another country: operationally all this will not translate into greater effectiveness in protecting these borders, but will mean selling them. Washing their hands of it, trying to get others to do the dirty work. On the one hand, immigrants will pay for all this. On the other hand, the citizens, who are deceived and robbed. Economic resources will be taken away to be invested in detention centers in Albania. Which, however, will not be useful.